လုပ္ဇာတ္

မဟုတ္ေတာ
မဟုတ္ေသးဘူး…..
ေခတ္ကအစ
မ်က္စမ်က္နနဲ႕
မာတိကာမွာ
ယဥ္ေက်းမႈ ့နာေရးေၾကာ္ျငာေတြ
၀တ္လို ့……..စားလို ့။
ျပတင္းေပါက္ကိုပဲဖြင့္ၾကည့္လိုက္
မာယာေလးဆယ္ဆို
ဟာသလို ့ပဲေခၚလိမ့္မယ္
အက်ဥ္းခ်ဳံးေျပာရရင္
ခါးဖက္ထားျပီး
ေနာက္ျပန္ၾကည့္တဲ့အပိုင္းကိုက
၀တ္လစ္စားလစ္ႏုိင္လြန္းတယ္
ကိုယ္လည္းေလေလာကီသားေပမို ့
ၾကည့္လို ့ေတာ့ေကာင္းပါတယ္
ျမင္လို ့ေတာ့မေကာင္းဘူး
ကမ္းေျခပဲေရာက္သြားတာမ်ားလား
၀တ္ဆင္မႈ ့မိုးေလ၀သက
သူ ့ဘက္ကိုပါလို ့
ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္ေတာင္
အႏိုင္ႏုိင္ေခၚယူရတယ္
မွန္တာေျပာ
လူမုန္းမ်ားပါေစ
ျမိဳ႕ျပက
ခါးမွာတက္တူးထိုးလို ့
စီးကရက္ေလးခဲလို ့
ညအိပ္ညေနဘိုကင္ခ်ိတ္လို ့
အင္တာနက္ေပၚေလးဘက္ေထာက္တက္လို ့
ဘယ္သူ ့ေခါင္းေရာက္မလဲ
ေျမြေတြကအစ
ဖားကိုျပန္ေၾကာက္လာရတယ္
ျဖတ္လမ္းဆိုတာလည္း
ေရာင္းအားေကာင္းလာတဲ့
ေနာက္ဆံုးေပၚအီဒီယမ္တခုပဲလား
ဘယ္လိုခြဲစိတ္မႈ႕မ်ိဳးမွ
မတိုးေတာ့တဲ့
ပုလင္းတူဘူးဆို ့ကန္းျခင္းမ်ိဳးပဲ
သစ္တိုင္းေကာင္းတဲ့အထဲ
ထံုးတမ္းစဥ္လာေတာ့
မပါေကာင္းဘူးထင္တယ္
ဇိမ္ခံကားေပၚကျပံဳးျပရမွ
ဂုဏ္သိကၡာလို ့ေခၚတာလား
လူသူဆိပ္ျငိမ္တဲ့လမ္းထဲက
ဧည့္ခန္းကိုမွ
အဆင့္အတန္းလို ့ေခၚတာလား
ထားပါ….
ကၽြန္ေတာ္မသိတာေတြကလည္းမ်ားတယ္
ေခတ္မွီတယ္ဆိုတဲ့
စာကိုမက်က္ခ်င္တာနဲ ့
အဲ့ဒီေက်ာင္းကထြက္ခဲ့တယ္။

terry(15.1.2012)1;00am

အာရုံနံပါတ္ ( ၆ )

ၾကိဳတင္ၾကံစည္မႈတစ္ခုပါပဲ
ဆြဲမိဆြဲရာ
နိစၥဓူ၀ေတြနာဖ်ားဆဲ…
ရိကၡာဆိုလုိ ့
မျပည့္စံုျခင္းပဲလံုလံုေလာက္ေလာက္ပါတယ္
အေ၀းၾကီးေတြဆီ
လွမ္းလွမ္းတံခါးေခါက္ရင္း
နီးနီးေလးေတြ
တစ္လွမ္းျခင္းက်န္ခဲ့
ဒါပါပဲ…..
ကိုယ့္ဒဏ္ရာမွ
ေ၀ဒနာထင္တတ္ေတာ့လည္း
ငါမေျပာဘူးလားဆိုတာမ်ိဳး
လက္ညိဳးေတြပိုပိုလွ်ံလွ်ံကိုရွိတယ္
မိ္နစ္ကိုးဆယ္လံုးကန္တာေတာင္
တစ္ဖက္ဂိုးသမားမျမင္ဘူးလုိက္သလုိ
တစ္ဖတ္သတ္ခရာသံေတြ
ကြင္းလံုးျပည့္ဆူညံ
ပန္းခင္းၾကီးကေျပာတယ္
ဘယ္သူခူးဖို ့အတြက္မွ
ူသူတို ့လွေနတာမဟုတ္ဘူးတဲ့
ျဖစ္တတ္ပါတယ္….
စိတ္ဟာ
ဘယ္ေလာက္ျမင့္ျပီလဲ
သိခ်င္ရင္
တံေတြးေထြးေထြးၾကည့္ခ်င္တယ္
အဖံုးဖြင့္ထားသေလာက္ေတာင္
လံုျခံဳမႈ ့မရွိေတာ့လည္း
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတဲ့ေမာင္းက
တစ္ခုခုဆို
ကိုယ့္ေခါင္းကိုပဲျပန္ျပန္ေခ်ာင္းေနတယ္
ေဒါင္က်က်…
ျပားက်က်ဆိုမွ
ျပန္ကိုက်မလာေတာ့ဘူး..
ရူးမိရူးရာ…..
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ရွာမွ
စိတ္ကူးယဥ္အိပ္မက္ကအစ
အျဖဴအမည္းျဖစ္မွန္းသိရတယ္
ဇြန္းခက္ရင္းကိုင္ေအာင္ပြဲနဲ ့
လူ ့ယဥ္ေက်းေခါင္းစဥ္ေတြၾကား……
သက္တံေတြေျခခင္း
ဘံုခုနစ္ဆင့္ေတြနဲ ့ပစ္ေပါက္ရင္း
ေသမင္းနဲ ့တႏွစ္နီးလာတဲ့
အခမ္းအနားေတြၾကား…….
ေနာက္တေန ့
ညကိုညလိုမျမင္ရဖို ့
ဖေယာင္းတိုင္မီးမႈတ္လိုက္တဲ့သူေတြအေၾကာင္း
ေရးၾကီးခြင္က်ယ္လုပ္ျပီးသိတဲ့သူ
ရွားတယ္……..။
ေျပာလို ့ရပါတယ္……..
ကိုယ့္ကံနဲ ့ကိုယ့္ပဲ။
ေျပာလို ့ရပါတယ္……..
ဒူးဟာဒူးေတာ္ဟာေတာ္ပဲ။
မွန္ပါတယ္……
စာနာမႈ ့ဆိုတာ
အလြယ္တကူေကာက္တပ္ၾကည့္တိုင္း
ျမင္ရမယ့္
မ်က္မွန္မ်ိဳးမွမဟုတ္ပဲ……။
ထားလိုက္ပါ…..
ဒီကဗ်ာကို
တစ္ခ်ိဳ႕ရယ္ၾကလိမ့္မယ္
တစ္ခ်ိဳ႕ဖယ္ၾကလိမ့္မယ္
တစ္ခ်ိဳ႕ေတြးၾကလိမ့္မယ္
တစ္ခ်ိဳ႕ပိုေ၀းၾကလိမ့္မယ္
ေနာက္မက်ပါဘူး….အမွန္တရားရယ္
က်ဳပ္တို ့ကိုကေစာလြန္းခဲ့တာပဲ…..။

terry(4.1.2012)11;00pm

ထမင္းလံုးတေစၦ

လက္ဆုပ္လက္ကိုင္မရွိတဲ့ေဒသကို
အာရုံငါးပါးလံုးစိတ္ေဖာ့
အတိတ္ဟာ
ကေယာင္ေခ်ာက္ျခားကမ္းကပ္လာတယ္
ငါမရယ္ပါရေစနဲ ့
ငါမငိုပါရေစနဲ ့
လိပ္ျပာေစာင့္ေသာ၀တ္မႈံအတြက္
ကဆုန္ေပါက္ေျပးလာတဲ့
ျပည္ေတာ္၀င္ခန္းဟာ
ရုံေစာင့္ၾကီးတစ္ေယာက္သာျဖစ္တယ္
မယံုပါနဲ ့………….
အသားက်ခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈ႕မွာလြပ္လပ္မႈ႕ေသသြားတာ
မယံုပါနဲ ့…………..
လိုအပ္မႈ႕နာမ္စားနဲ ့အခ်စ္စစ္မွားေနတဲ့ကဗ်ာကို
သူမရပ္၀န္းမွာ
ကၽြန္ေတာ္ဟာဘယ္ေတာ့မွမရင္းႏွီးႏုိင္တဲ့ျမင္ကြင္း
နံရံေတြဟာနားသာေထာင္ျပီးျပန္မေျပာတတ္ခဲ့
စကား၀ါပန္းေလးလိုသူမကၽြန္ေတာ့ကိုခ်စ္တယ္
ကၽြန္ေတာ့လိုပဲသူမကခ်စ္သူကိုခ်စ္တယ္
အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ ့ငါဟက္ဟက္ပက္ပက္ငိုခ်င္တယ္
အတြင္းပူေလာင္ေနတဲ့ရုိးျပတ္ဟာ
တံငါသည္အလာကို
လက္ခ်ိဳးျပီးပတပ္ရပ္ေနသလိုမ်ိဳး….။
terry(14.12.2011)11;00pm
terrytinaung@gmail.com