ရာသီခြင္အလည္တည့္တည့္ ၊ ဝင္ထိုင္ေတာ့ေျပာေလ ေခါင္းေတြကုတ္ေလ
တခ်ိဳ႕ဦးေခါင္းေတြဟာတခ်ိဳ႕ ဦးေခါင္းေတြနဲ႕
မေတာ္ဘူးအတန္း
ထဲမွာခံုနံပါတ္ ေနာက္ဆံုး ျပီးေတာ့
အရြယ္ ေရာက္လာတယ္
ဘာမွမျဖစ္ထြန္းဘူးေျပာလို႕ ေဘးကျဖတ္ေမာင္းသြားလည္း
ဘာမွမစိုက္ပ်ိဳးခဲ့တာ၊ “ရွင္ သိလား ” ဘ၀ဆိုတာ ႏွစ္လံုးတည္း
မဟုတ္ဘူးတစ္လံုးမွမရွိပဲေနႏိုင္တယ္
ေပ်ာ္သေလာက္ေပါ့
က်သေလာက္ရွင္းမွာပါ လုပ္ႏိုင္တာေတြ
နည္းသြားရင္ စကားေတြ မ်ားလာမွ သိသိၾကီးနဲ႕
ငါ့ကိုယ္
ငါမလိမ္မိတာကံသီေပလို႔ ငါ့ကိုကယ္လို႔
ငါက
မ်က္လံုးေတြသာကန္းေနခဲ႔ရင္ ငါတို႔ တေယာက္ကို
တစ္ေယာက္ ခ်စ္မိခဲ့ၾက ဦးမလား (ဟမ္)
လို႔
မဟုတ္ဘူး ငါ ေမးတာဟမ္ လို႔
ေခ်ာ္လဲတာကိုကာကြယ္ဖို႔ မိမိရရရီေနရယ္ေနသက္တံေတြ
ကိုအားနာလိုက္တာသူ႔ေဆးစစ္ခ်က္အေျဖမွာ
အညိဳေရာင္ လႊမ္းမိုးထားတဲ့ ေကာက္ေၾကာင္းပြပြေတြ
စြယ္က်ယ္ထဲအျပင္းအထန္ခုန္ေနတဲ့ ဟာ……………
ဘာေတြေရးမွန္းေနမိမွန္းကိုမသိဘူးအရုပ္ကိုဖက္ရမ္းပစ္သလို
တစ္ေကာင္၊ႏွစ္ေကာင္ အစကျပန္ေရတစ္ေကာင္ႏွစ္ေကာင္
ေအာ္တိုပိုင္းေလာ့ ေလးဖြင့္ျပီးသူ႕ဘာသာဆက္မေလွ်ာက္ဘဲ
မေန႕ကအပင္ နားကိုျပန္ေရာက္ လာတယ္ ဘာအပင္မွန္း
မသိဘူး (ဇာတ္ကားကဘာမွမေကာင္းဘူးဒီအတိုင္း
ျပီးသြားမွာပါ)
တခ်ိန္လံုးေျပာေန ျပီးတဲ့အထိထိုင္ၾကည့္မွာမ်က္ေတာင္ေလးပုတ္ခတ္
၂
လမ္းၾကားေလးၾကည့္ျပီး၀မ္းနည္းတၾကီးမ်က္ရည္ေတြ
ဒီလမ္းဟာ ငါ့ေသြးေတြနဲ႔ေရာျပီးေဖာက္ခဲ့တာလမ္းၾကားေလး
လမ္းစခင္းကာစတုန္းက ၾကည့္ျပီး
စက္ဘီးနဲ႔ေျခာက္ခါ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ႏွစ္ခါ
၀မ္းနည္းတၾကီး
ေမွာက္ဖူးတယ္ စက္ဘီးတျခားဆိုင္ကယ္တျခားလူတျခားမ်က္ရည္ေတြ
စုတ္ျပတ္လို႔ လက္ဖ၀ါးေတြ ဒူးေတြ အဲ့တုန္းကလက္ကိုင္ဖုန္းေတြ
ဒီေလာက္ေခတ္မစားေသးေတာ့ ရပ္ၾကည့္ေနၾကရုံပဲရွက္ရွက္နဲ႕႔
ဆက္ျပီးလွဲေနလိုက္တာေပါ့ လံုး၀ မထဘူး
ေသသြားတာလားမသိဘူး ငါ့ကိုယ္ငါနည္းနည္းလန္႔လာတယ္
ေနာက္ဆိုဆင္ျခင္မွျဖစ္ေတာ့မယ္ေပါ့
*“ကဲသြားေလေရာ့ဟာ”*
(ရွားေလာ့ဟုမ္း)
*ရွားေလာ့ဟုမ္း၏အမႈတြဲမ်ား (ျမသန္းတင့္)
စာမ်က္ႏွာ ၂၄၀
ေမွာ္
၁၆.၃.၂၀၁၄
Tuesday, July 7, 2015
ရာသီခြင္အလည္တည့္တည့္ ၊ ဝင္ထိုင္ေတာ့ေျပာေလ ေခါင္းေတြကုတ္ေလ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment